Pagsusuri sa Tulang "Mapanglaw ang mga Ilaw sa Calabarzon" ni: Pedro L. Ricarte

Pagsusuri sa Tulang

“Mapanglaw ang mga Ilaw sa Calabarzon”

Ni: Pedro L. Ricarte

May bakas pa sa tubig ng mga pinitak

Ang mga huling silahis ng nakalubog nang araw.

Hindi na sana siya nag-araro pa,

Hindi rin lamang tiyak na matatamnan

Ang lupang itong ipinagbibili na ng may-ari

Sa isang malaking korporasyon ng mga dayuhan.

Ang balita ko’y bilyon ang ibabayad,

At may makakaparti raw siyang sandaang libo.

Nasisiyahan na siya. Siya nama’y kasama lamang.

Sobra pa marahil sa kanya ang tanggaping pera.

Balo na siya, walang anak, walang bisyo.

Sang-ilan pa ba ang kanyang buhay?

Pero dito na siya tumanda, sa lupang itong

Sinaka pa ng kanyang ama at ng mga magulang niyon.

Tumanaw siya sa gawing silangan:

Kaylawak ng lupang lupaing itong pinagyayaman

Ng marami pang katulad niya

Ngunit ipinagbibili na ng mga may-ari.

May mga bukid na nasimulan nang tambakan,

Pero umagos pa sa mga padaluyan

Ang patubig ng gobyerno.

Wala siyang mamumuwangan sa kabuhayang-bansa;

Hindi niya kayang gagapin kung bakit at papaano---

Nadarama lamang niya---ang malaking panghihinayang,

Pangungulila sa pagkawala ng mga berdeng lupain

Na kaygandang pagmasdan, kay timyas bungkalin!

A.    Pagkilala sa May Akda

 Si Pedro L Ricarte ay isang kwentista, mananaysay, mandudula, manunuri at makata. Kasalukuyan isang freelance writer, siya ay nabilang sa patnugutan ng Liwayway sa loob ng sampung taon. ang kanyang kaalaman sa pagsusulat ay kanyang naibahagi sa mga mag-aaral ng LCBA Graduate School sa Calamba, De la SalleUniversity-Manila, Don Bosco at ibang University. Siya ang nagsabi kay Alejandro Abadilla na siya ang “Ama ng Makabagong Tulang Tagalog”. Si Ricarte ay isa sa mga mayroong pinakamatatalas na pag-iisip kaya masasabi din na siya ay isang kritiko ng ibang mga Pilipinong manunula. Naging kilala si Pedro Ricarte noong 1950-1960’s. Ang ilan sa kanyang mga naisulat ay: Boy Nicolas, Siyam na Langit (1962), Samahang Siyete, Aawitan kita, Ala-Suwerte (1959), Hindi Natutulog ang Diyos (1960-1961), Lagablab sa Silangan (1961) at iba pang mga maikling istorya at nobela.

B.   Uri ng Tula

Ang “Mapanglaw ang mga Ilaw sa Calabarzon” ay isang halimbawa ng tulang pasalaysay.

C.   Estruktura:

I.              Persona    

Ang persona o ang taong nagsasalita sa tula ay isang magsasaka na nanghihinayang dahil wala na ang lupaing maberde

na kanilang sinasaka noon dahil ito’y ipinagbili na ng may-ari.

II.            Sukat at Tugma

Ang tulang “Mapanglaw ang mga Ilaw sa Calabarzon” ay nasa Malayang Taludturan dahil wala itong sinusunod na sukat at hindi isinasaalang alang ang tugma sa bawat taludtod.

             

III.            Teoryang Pampanitikan

Ang tulang “Mapanglaw ang mga Ilaw sa Calabarzon” ay may teoryang Eksistensiyalismo dahil ang tauhan sa tula ay nakalilikha ng kahulugan at kabatiran sa magulo, hungkag, at di-umaunawaang uniberso, at binibigyang diin dito ang pagiging kakaiba at pag-iisa ng bawat karanasan sa marahas na kapaligiran at ang pag-iral ng mga tao sa daigdig.

D.   Sariling Puna

Ang tauhan sa tula ay napakasimple lamang, Isa itong magsasaka at masaya na sa pera na matatanggap niya bilang kaparti niya, dahil para sa kanya ang matatanggap niya ay sobra sobra na upang mabuhay siya, dahil siya naman ay isang balo, walang anak, at walang bisyo. Pero sa kabila ng lahat ay may lungkot sa kanyang puso dahil doon na siya tumanda at doon pa din nagsaka ang kanyang ama at ang mga magulang ng kanyang ama. Pati na rin ang iba pa niyang kasamang magsasaka na iyon lamang ang inaasahan ay nawala pa. At nakakapanghinayang din ang mabeberdeng lupain na magandang pagmasdan noon ngayon ay wala na.